Wierzytelność niepieniężna

Zgodnie z art. 246 pr. up. wierzytelności niepieniężne umieszczamy na liście wierzytelności w sumie pieniężnej według ich wartości z dnia ogłoszenia upadłości. Zgodnie natomiast z art. 91 ust. 2 pr. up. z dniem ogłoszenia upadłości dłużnika zobowiązania majątkowe niepieniężne zmieniają się w zobowiązania pieniężne i stają się płatne.

W kontekście sporządzania listy wierzytelności oznacza to, że określonemu obowiązkowi upadłego o charakterze majątkowym należy przypisać wartość pieniężną. Powinna to być wartość określona w złotych polskich według stanu zobowiązania na dzień ogłoszenia upadłości.

Wielkość tę musi wskazać wierzyciel w zgłoszeniu wierzytelności (niepodanie kwoty w złotych jest brakiem formalnym zgłoszenia i uzasadnia jego zwrot – art. 242 pr. up.). Syndyk poddaje tę kwotę weryfikacji i stosownie do jej wyników uznaje wierzytelność w określonej kwocie na liście25. Jeżeli z umowy stron wynika możliwość zastąpienia świadczenia niepieniężnego świadczeniem pieniężnym, to na potrzeby ustalenia listy powinna być przyjęta umówiona przez strony wartość, niezależnie od wartości rynkowej świadczenia niepieniężnego. W tym wypadku bowiem wartość jest przez strony z góry ustalona, a brak powodów, aby ją w postępowaniu kwestionować.

Trzeba pamiętać, że wierzytelność wynikająca z umowy deweloperskiej pozostaje wierzytelnością niepieniężną w sytuacji kontynuacji przedsięwzięcia deweloperskiego przez syndyka. W razie zaś uprawomocnienia się postanowienia sędziego-komisarza zezwalającego na zaprzestanie prowadzenia przedsięwzięcia przekształca się w zobowiązanie pieniężne.

Jeżeli chodzi o sposób rozpoznania wierzytelności niewymagalnych na liście wierzytelności, to zgodnie z art. 247 pr. up. przewiduje się obniżenie sumy nieoprocentowanej wierzytelności przy umieszczeniu jej na liście o sumę odsetek ustawowych liczonych za czas od ogłoszenia upadłości do terminu wymagalności. Odsetki te są obliczane według stopy procentowej nie większej niż 6% i tylko za czas od dnia ogłoszenia upadłości do dnia wymagalności, najwyżej jednak za 2 lata. W znaczeniu tu użytym wierzytelność jest nieoprocentowana, gdy nie mogą być naliczane od niej żadne odsetki.

W przypadku możliwości naliczenia odsetek przepis art. 247 pr. up. nie ma zastosowania. Odsetki oblicza się w wysokości najwyżej 6% w stosunku rocznym, nawet jeśli ich ustawowa wysokość w danym okresie jest znacznie wyższa. Jeżeli odsetki ustawowe są niższe niż 6%, należy uwzględnić obowiązującą niższą stopę procentową28. Jeżeli wierzytelność jest wymagalna w okresie krótszym niż 2 lata od dnia ogłoszenia upadłości, należy potrącić odsetki za cały czas, licząc od daty postanowienia o ogłoszeniu upadłości.

dr Paweł Janda

________________________

Niniejsza publikacja to fragment artykułu „Rozpoznanie wierzytelności przez syndyka w postępowaniu upadłościowym – wybrane zagadnienia”, który ukazał się w numerze 20 [2/2020] czasopisma „Doradca Restrukturyzacyjny”.

 

Pozostałe wpisy